Van kathedraal naar château!

Gisterenavond hadden we een leuk gesprek met een vrouw uit Vancouver. Zij loopt voor de vierde keer de camino. Maar zij heeft er ook voor gezorgd dat wij vanmorgen konden vertrekken. We wilden onze tassen naar buiten brengen en toen viel de deur in het slot. Wij buiten en een deel van de bagage nog binnen. En ook de code van de deur... Shit, wat nu? Blij dat zij uiteindelijk de deur voor ons open heeft gedaan. Op naar de kathedraal van Chartres.  Die hebben we eerst bezocht voor we weer verder gingen met onze tocht naar Châteaudun, onze eindbestemming op ruim 60 kilometer. De kathedraal is zeer de moeite waard. Voor € 14 miljoen gerestaureerd en dat kan je er wel aan af zien. Onze route was vandaag redelijk vlak, met hier en daar een stevig hellinkje. Droog, afgewisseld met wat buien. Leuke ontmoetingen: met een zeer vriendelijke fietsenmaker, die onze banden weer van lucht heeft voorzien. Een leuke jongen, die helemaal enthousiast werd van onze tocht omdat hij dat ook graag wil (zijn vriendin iets minder). Hij heeft ons uit Chartres gedirigeerd. Een man die met zijn auto ons de weg wees:... rijdt maar achter me aan .... Ik breng jullie wel naar het volgende punt, een Spanjaard die ons graag verder hielp (fijn voor Hanny, want dan kon ze haar Spaans weer eens oefenen). Met al deze hulp zijn we redelijk op tijd gearriveerd bij onze refuge in Châteaudun. We slapen tegenover een heus kasteel.