Meer dan nodig

Onze herberg in Triacastela is prima met een twee persoonskamer en dat slaapt altijd fijn. Ons pelgrimsmaal eten we in een restaurantje iets verderop in de straat. Onze ober vraagt waar we vandaan komen en wordt helemaal enthousiast. Hij is in Rotterdam en Amsterdam geweest en dat schept blijkbaar een band. Coby bestelt een streekgerecht en krijgt een soep vol met aardappelen en kool. Het is echt niet lekker en onze ober is heel erg teleurgesteld. Bij het afrekenen hoeven we het niet te betalen en ook de koffie is gratis (ter compensatie). Nou dat is niet echt onze bedoeling! Hij doet meer dan nodig is, vooral omdat het eten al spotgoedkoop is in Spanje. En dat gaat dan ook nog eens vergezeld met een gratis fles wijn. De volgende ochtend worden we pas tegen half 7 wakker. Geen probleem, want het wordt minder warm en eigenlijk hoeven we maar 30 kilometer per dag! Maar het gaat zo goed dat we meer doen dan nodig. Om 12 uur komen we aan in Portomarin en dan staat er 46 kilometer op de teller. Onderweg hebben we best wel veel geklommen, maar ook veel gedaald. De plaatsjes onderweg zijn niet bijzonder, maar Portomarin is een uitzondering. Het heeft een stuwmeer. Bij laag water zie je nog de resten van de oude stad Portomarin, die onder de waterspiegel is verdwenen. Steen voor steen zijn de gebouwen hogerop weer opnieuw in elkaar gezet (waaronder de kerk). Op veel stenen staan nog de nummers van de herbouw. Onze refugo staat aan het stuwmeer, dus we hebben een prachtig uitzicht. Omdat we meer kilometers fietsen dan gepland zijn we waarschijnlijk een dag eerder  in Santiago. Dat geeft ons de mogelijkheid om Finisterre (het einde van de wereld) te bezoeken. Even kijken hoe de komende dagen gaan.