Franse cappuccino...

Het is half 9 in ons kerkje en buiten is de lucht weer somber.  Op de fiets met als doel een gîte in Laboissière-en-Thelle.  De arm van Coby doet pijn en het gevoel in haar hand wordt minder. Maar niet getreurd, we moeten genieten van de kleine dingen. En dat doen we ook: een apotheker die een betere brace aanmeet (de eerste is te strak en daarom een doof gevoel in de hand), Franse cappuccino (espresso met veel slagroom: daarna lijkt het fietsen vanzelf te gaan: we spreken af dat we straks slagroom mee nemen naar Brabant Water en in onze espresso doen.... ALS we nog gaan werken), een man die hammen aan het roosteren is, een onweersbui terwijl we net een schuilplek gevonden hebben, een ketting die eraf loopt maar die Hanny er binnen no-time weer op heeft liggen, een otter in een slootje, een klim van 3km (7%) die we met gemak aankunnen en uiteindelijk een café vol met behulpzame Fransen. Toen we bij de gîte aankwamen bleek deze dicht en kregen we de voicemail. In een cafeetje zijn we op zoek gegaan naar een nieuw adres. Iedereen hielp mee: een dronken dame die naar door bleef ratelen in het Frans, de barvrouw die allerlei B&B 's belde ( allemaal vol), de barman die ons uit wilde leggen hoe laat we ergens terecht konden en daarvoor boven op de tafel ging staan om het op de klok aan te wijzen... Toen we dachten dat we onder een brug moesten slapen belde de mevrouw van de gîte! We konden toch komen! Of we eten hadden? Nee? Nou dan kookt ze toch voor ons! Wie zegt dat Fransen niet aardig zijn krijgt ruzie met ons! Ze zijn aardig en hebben heerlijke cappuccino!!!