Van de mist in de hitte

Het is een bijzonder klooster in Roncesvalles. Geleid door Nederlandse vrijwilligers, waar wel honderden Santiago pelgrims terecht kunnen. Heel erg goed geregeld met ontbijt en diner, maar als je wilt kan je ook zelf koken. Heel erg druk en vooral veel wandelaars. Ze komen werkelijk overal vandaan. Gisterenavond zaten we met 1 Canadees en 3 Denen aan tafel. Vanmorgen met 3 Canadezen, 3 Koreanen en 1 Hongaar. De voertaal is dan vooral Engels. Heel leuk om iedereens verhaal te horen. De nacht is daarentegen niet gemakkelijk. Veel gesnurk, onrustig en pelgrims die voor dag en dauw vertrekken. Na gisteren zijn de spieren stijf en de vermoeidheid is er ook nog niet uit. Het is heel erg mistig als we vertrekken en daardoor koud. Licht aan van de fiets en regenkleding om niet helemaal te verkleumen. We besluiten Pamplona te mijden, omdat morgen het festival begint (de stierengevechten) en er waarschijnlijk geen slaapplaats te vinden is. Dus maken we een omweg met vooral in het begin veel dalingen. De zon begint te schijnen en het wordt werkelijk bloedheet. In Spanje is er veel minder schaduw en we besluiten rond 50 kilometer een slaapplaats te zoeken. Uiteindelijk komen we in Monreal in een pelgrimshostel terecht. Nu zitten we in een heel klein straatje in de schaduw ons verhaal te maken. Om ons heen zeer luidruchtige Spanjaarden, die de grootste lol hebben.