Wijn of toch water?

Na ons pelgrimsmaal nog wat gelezen in de tuin en vroeg naar bed. Om 22 uur moet het licht uit. In een zaal met 20 bedden, waarvan er maar 10 zijn bezet. Om 5 uur staan de eersten op en wij om half 6. Het belooft een zeer warme dag te worden en wij hebben 48 kilometer voor de boeg met veel klimmen. Vol goede moed starten we en na een paar klimkilometers passeren we Monasterio de Irache. Een van de oudste kloosters van Navarra. Het ligt enigszins verscholen achter een wijnboerderij en ter compensatie kunnen de pelgrims water tappen en wijn....! Even hebben we getwijfeld, maar om half 7 in de ochtend lijkt ons dat toch geen goed idee. Gisteren voelden we de sangria al zo in onze benen en we zijn bang dat we geen berg meer op komen. Onderweg fietsen we bergop twee Spanjaarden voorbij (jawel, je gelooft het gewoon niet... zij overigens ook niet)! En dan ontmoeten we onderweg Maggie uit Montréal (Canada). Wat een leuk mens. Ze wandelt al vanaf 22 mei en is inmiddels 1200 kilometer verder. Maggie is dit jaar 60 geworden en met pensioen gegaan. De levenslust en -wijsheid spatten er vanaf. Bij een rustplaats spreken we Tom (oh nee, Jin) en Jerry. Deze twee Koreaanse jongens zijn ontzettend vrolijk en vinden het leuk om met iedereen te praten. Nou, wij ook! Bijna op het eind van onze tocht raken we in gesprek met twee paters. Zij helpen gezinnen, die in de problemen komen. Even denken we dat ze ons willen bekeren, maar nee.... Om 10.45 uur komen we al aan in Logroño. Omdat we pas om 13 uur in onze refugo kunnen nemen we een lange pauze in het park. Lekker liggen en lezen in de schaduw. Straks gaan we de middeleeuwse stad bekijken. Vanavond kunnen we lekker mee-eten in onze refugo! Dan gaan we toch maar voor de wijn!